Lieve Ina, wat jij hebt betekend voor ons/mij is niet te beschrijven. Maar ik probeer het toch. Wij hebben jouw ontmoet toen ik pa naar het huis van ma had gehaald.

Om daar de laatste dagen door te brengen ipv een ziekenhuis. Ik haalde het ziekenhuis naar huis toe. Dit gebeurde op vrijdag 6 maart. Na dagen voorbereiding had ik het zo ver dat pa naar het huis van ma kon.
(Ma heeft een gelijkvloerse woning en ik niet, daarom had ik gekozen voor het huis van ma) (pa en ma waren namelijk gescheiden)

Hulpverleners en artsen. Een ziekenhuisbed kwam er te staan. En duidelijke afspraken wanneer pa achteruit zou gaan dat ik de artsen zou bellen.

Op vrijdags 6 maart 2020 is pa samen met mij in de zorg ambulance gegaan en hebben ze ons naar huis gebracht. Ons laatste ritje samen in leven eigenlijk In de laatste dagen van pa, hebben wij met elkaar besproken hoe de uitvaart zou gaan. Pa wilde naar de wetenschap, ophalen en doei, nee dat gingen we toch maar even niet doen.

Pa wilde anderzijds ook naar een natuur begraaf plaats. We hebben toen gekozen voor Ommen. Hoge graven. Daar een fijne en mooie plek gekozen voor pa.

Vroeger zei pa altijd doe maar een paard en een oude platte wagen en breng me maar heen. Oké , geen probleem zei Ina dan gaan we dat doen. Er werd muziek gekozen, een rouwkaart gemaakt , en alle andere dingen die ik nu misschien niet heb opgeschreven, maar die wel plaats hebben gevonden.

Toen pa op 10 maart 2020 om 13.20 uur op reis is gegaan, ik had pa zijn hand vast en heb het hele proces van het overlijden gezien, gevoeld.Ik ben tegen pa blijven praten totdat het leven weg was gegaan. Ik had pa zijn hand vast.Dit zijn dingen die je je leven bij je draagt. Toen heb ik de deur open gezet van de slaapkamer en gezegd dat pa vrij was om te gaan. Zodat pa zijn weg kon vinden. Iedereen doet het op zijn eigen manier.

Daarna heb ik jouw gebeld en ben jij bij ons gekomen. Van te voren hadden wij afgesproken dat mijn broer en ik zoveel als kon zelf wilden doen. Het kiezen van de juiste kleding, de haren kammen hoe we wilden dat pa zou liggen alles wat er bij kwam kijken.

Jij hebt ons daarin zo goed geholpen, gesteund , geadviseerd en bijgestaan. Elke dag kwam Ina met haar team langs om alles te controleren de temperatuur van de koeling alles regelde Ina.

Ook kwam Ina met regelmaat alleen langsom nog zaken te bespreken waar je helemaal zelf niet eens aan zou denken. Een haarplukje wilde ik nog een een paar vingerafdrukken. Dit heeft Ina gedaan voor mij.

Op de dag van de uitvaart zelf gingen wij vanaf het huis van ma met de rouwauto en de volgauto’s naar de Bootsman toe. Er werden 2 prachtige paarden geregeld en een oude platte boerenwagen erachter. De rieten mand daarop en vanaf de Bootsman waar de uitvaart plaatsvond, met muziek en wat toespraken. Gingen we lopend vanaf de Bootsman naar Hogengrave toe.

Daar aan gekomen hebben we pa naar zijn rustplaats gebracht. Ook daar een muziek stuk afgespeeld en het gedicht voorgelezen wat pa graag wilde dat ik ging voorlezen. Daarna rozen blaadjes en rozen neergelegd.

Wij wilden graag nog mee helpen met wat zand op de rieten mand dat deden wij en daarna moesten wij terug naar de Bootsman. Ina heeft echt alles op en top gedaan, zelfs meer dan dat.

Ina en ik hadden bijna elke dag contact met elkaar, hoe moest ik alles regelen administratief, mbt pa zelf. Contracten, abonnementen etc etc , Ina had een handig lijstje wat ik zo kon aanvinken wat me toe doen stond.

Elke dag was ik te vinden bij de Natuur begraafplaats. Ik had het zo erg moeilijk dat pa op reis was gegaan. Ik sprak er veel over met Ina. Helaas was het contact daarin met mijn broer weg en mijn moeder ook. Ik had alleen Ina met wie ik dit intense verdriet, pijn gemis kon delen, bespreken, en zij begreep mij.

Ina heeft alles zo goed gedaan dat woorden te kort komen.

Ina dank je wel voor alles je bent een tof wijf.