Het is belangrijk om als familie op je eigen manier afscheid te nemen. Daarom neem ik alle tijd die nodig is en sluit ik zoveel mogelijk aan bij de behoeften van de nabestaanden. Samen de overledene verzorgen en opbaren in de eigen omgeving is meestal mogelijk. Hoe pijnlijk het ook is, als familie heb je op korte termijn een aantal keuzes te maken. Zo is er de vraag of de overledene thuis of op een ander dierbare plek wordt opgebaard of in een uitvaartcentrum.
Ook is het belangrijk de eerste dag een keuze te maken tussen begraven of cremeren en de datum en plaats vast te stellen. Voor het regelen van de uitvaart en het aangeven van het overlijden bij de gemeente is meer tijd beschikbaar.
"Ik sta op het strand in de branding. In de ochtendzon zie ik een zeilschip varend op de volle zee. Hij is prachtig en ik blijf hem aanschouwen, tot hij verdwijnt achter de horizon. Iemand naast me zegt: “Hij is niet meer.”
Hij is niet meer. Niet meer waar? Hij is alleen uit ons zicht verdwenen. Hij is nog steeds net zo groot, de masten en de boeg, als toen ik hem zag. En hij is nog steeds in staat om zijn lading en bemanning naar de plaats van bestemming te brengen. Het langzaam kleiner worden en zelfs uit het zicht verdwijnen zien alleen wij, hij ondergaat het niet echt.
En juist op het moment dat iemand naast me zegt: “Hij is niet meer” zijn er anderen die hem zien verschijnen aan de horizon. En daar roept er iemand met blijde stem: “Daar is hij!”
En dat is overlijden.
De horizon is alleen maar een beperking van ons zicht."